Persistentment
la sang degota,
amarant sense treva
la terra xopa.
Inconsolable
el dolor assola
la ciutat devastada,
la terra eixorca.
Crits esqueixats
el cel perforen
cercant àvids la pau,
burxant la fosca.
Persistentment
la sang degota,
amarant sense treva
la terra xopa.
Inconsolable
el dolor assola
la ciutat devastada,
la terra eixorca.
Crits esqueixats
el cel perforen
cercant àvids la pau,
burxant la fosca.
Un poema breu però colpidor, amb molta intensitat a cada paraula i una estètica molt ben definida.